virīlis , e (vir), zum Manne gehörig, männlich, ... ... nimmt od. nehmen muß, est aliqua mea pars virilis, mein Teil, meine Pflicht, Cic.: pro virili parte, ... ... , dolor, Cic.: oratio, Cic.: animus, Cic.: aetas animusque virilis, Hor.: ingenium, Sall.: ...
... , Tac.: venustas, Cic.: secus, sexus, s. 1. secus, sexus: iniuria, dem ein Weib ausgesetzt ist, Liv.: bellum, im ... ... , 140. – 2) als gramm. t. t. (Ggstz. virilis), vocabulum, nomen, forma, ...
... eine heldenmütig beigebrachte, Ov.: nomen, Spart.: sexus, Treb. Poll. (vgl. no. b, α): feminei generis ... ... genus, Verg. (vgl. no. a, α): mas et fem. sexus, Apul. (vgl. no. a, α): sors, ... ... bezug auf Lebl.: magnes niger est et feminei sexus, Plin. 36, 129; vgl. 36, ...
ē-nītor , nīsus u. nīxus sum, nītī, I) ... ... mit Anstrengung hervorbringen = gebären, partus plures, Liv.: duos virilis sexus simul, Tac.: in luco Martis duos pueros, Iustin.: alqm ex priore viro ...